پيشاپيش ميلاد حضرت فاطمه زهرا بر شما دوستان عزيز مبارك

ابرها به آسمان تكيه مي كنند...

درختان به زمين...

و انسانها به مهرباني هم...

بزن باران كه دين را دام كردند

شكار خلق و صيد دام كردند

بزن باران خدا بازيچه اي شد

كه با آن كسب ننگ و نام كردند

بزن باران به نام هر چه خوبي است

به زير آوارگاه پاي كوبي است

مزار تشنه و جويباران پر از سنگ

بزن باران كه وقت لايروبي است

بزن باران كه بي صبرند ياران

نمان خاموش ، گريان شو ،بباران

بزن باران بشوي آلودگي را

ز دامان بلند روزگاران

دست به دامن خدا كه مي شوم...

چيزي آهسته درون من به صدا مي آيد ...

كه نترس!

از باختن تا ساختن دوباره فاصله اي نيست...

بيزار باش از معشوقي كه اسم هرزگي هاشو بزاره آزادي!!!

و اسم نگراني هايت را بگذارد گير دادن!!!

و براي بي تفاوتي هايش اعتماد داشتن به تو را بهانه كند!!!

مهم نيست كه ديگر باشي يا نه...

مهم نيست كه ديگر دوستم داشته باشي يا نه...

مهم نيست كه ديگر مرا به خاطر آوري يا نه...

مهم نيست كه ديگر تو را با ديگري ببينم يا نه...

مهم اين است...

زماني كه دلت ميگيرد...

زماني كه تنها مي شوي...

چگونه و با چه رويي سر به آسمان بلند ميكني و مي گويي ...

خدايا من كه گناهي نكردم

آنگاه كه عشق تو را مي خواند ، به راهش گام نه، هر چند راهي پر نشيب.

آنگاه كه تو را زير گستره بالهايش پناه ميدهد تمكين كن!

هر چند تيغ پناهش جانكاه.آنگاه كه با تو سخن آغاز كند،بدو ايمان آور !

حتي اگر آواي او روياي شيرينت را در هم بكوبد.مانند باد شرطه كه بوستان را!

شخصي به همسرش مي گويد:

"من عاشقت هستم و بدون تو نمي توانم زندگي كنم"

اما اين عشق نيست گرسنگي است

شما نمي توانيد در آن واحد هم كسي را دوست داشته باشيد و هم بيتابانه

نيازمنش باشيد.

عاشق واقعي كسي است كه معشوق خود را آزاد مي گذارد تا خودش باشد

در عشق اجباري نيست...

عشق يعني امكان انتخاب به معشوق دادن

براي آنكه كسي يا چيزي را بدست بياوري

رهايش كن

گشاده دست باش،جاري باش،كمك كن (مثل رود)

با شفقت و مهربان باش.(مثل خورشيد)

اگر كسي اشتباه كرد آن را بپوشان.(مثل شب)

وقتي عصباني شدي خاموش باش.(مثل مرگ)

متواضع باش و كبر نداشته باش.(مثل خاك)

ببخش و عفو داشته باش .(مثل دريا)

اگر مي خواهي ديگران خوب باشند،خودت خوب باش.(مثل آينه)

اي كاش جمله زيباي دوستت دارم بي هيچ غرضي بر روي زبانها جاري ميشد

اي كاش از گفتن جمله دوستت دارم

از ترس سوء تفاهم ها و غرض انديشي ها باز نمي ايستاديم

اي كاش محبت بي هيچ چشمداشتي بود

حتي

چشم داشت محبت به او كه دوستش ميداريم هديه ميداديم

اي كاش جمله دوستت دارم را به هوس نمي آلوديم

از خواب بيدارم كن و بگو كه هنوز دنيا پر از قشنگيه

بگو كه همه اين سياهي ها دروغه و وقتي صبح بشه باز هم پرنده كوچولو با ترنم محبتش گلها رو از خواب بيدار مي كنه

بگو كه هنوزم خورشيد مياد و با دستهاي پر از نورش شب سياه رو ميبره

بگو كه هنوز روي گلبرگهاي ظريف شقايق ،يه جايي براي شبنم ها هست

بگو كه هنوز ميشه توي چشم هاي يه غريبه خيره شد و از عشق گفت

بگو كه ميشه يه گوشه دنيا يه جايي براي اشكهاي دلتنگي پيدا كرد

بگو كه اين همه دروغ و كينه فقط مال قصه هاست و وقتي به آخرش برسي همه چيز دوباره

عوض ميشه

همه سياهي دوباره سفيد ميشه

بگو كه هنوز شاهزاده شهر پريون با اسب سفيدش مياد

و عاشق دختر فقير ميشه و اونو با خودش به شهر رويا ميبره

بگو كه آدمهاي بد فقط مال تو قصه هان

بگو كه هنوز همه همديگه رو دوست دارن

و هنوز دستي پيدا ميشه كه دستهاي محتاج به نوازشت رو توي دستاش بگيره

كاش زودتر يكي بياد و از اين كابوس بيدارم كنه

بيدارم كنه و بگه تمام اين پليدي ها يه خواب بوده

بگه كه هنوز دنيا ،يعني يه جاي قشنگ و امن براي دوست داشتن و دوست داشته شدنه

اي خداي تنهايي

آن زمان كه همه به انسان پشت مي كنند

تنها حضور تو تنهايي را طراوت مي بخشد

خودت را از ما دريغ نكن

خدايا....

دل ما را از آن خودت و چشم ما را نگران خودت كن

سلام به همه دوستان خوبم

انشاء الله سالي رو كه شروع كردين سالي پر از اميد و خوشبختي براي همه شما باشه.

بيايم در روزهاي اول سال از خدا بخواهيم كه غم و اندوه را از همه ما دور كنه

بيايم از خدا بخواهيم كه سال پر اميد و پر از شادي برا همه ما باشه

بيايم دعا كنيم كه بي اعتمادي در وجودمان نباشد

دروغ را دور بندازيم

و به جاي آن اعتماد را در درون خود شعله ور كنيم

بيايم تصميم بگيريم كه دلي را نشكنيم

زخمي رو دل مردم نباشيم،اگر مرهم نيستيم!

بيايم هر شب وقت بستن چشمانمان كمي بيانديشيم

بيانديشيم كه در طول روز چه كرديم

آيا دلي را شكسته ايم؟

آيا دردي از روي دوش كسي برداشته ايم؟

آيا لبخندي بر لب انساني نشانديم؟

در لحظه اي كه تنهايي به خدا بيانديشيم و به وجود خالقي كه ما را بيهوده خلق نكرده است.

بيايم هر شب از خدا بخواهيم ما را ببخشد و روزي ديگر را به ما عطا كند تا بتوانيم جبران كنيم.

تا بتوانيم ببخشيم و يا بخشيده شويم .

كاش ما انسانها بفهميم كه روزي از اين ديار ميرويم

پس چرا دلي را شكستن؟چرا نشاندن غم بر دلها؟

لحظه اي بيانديشيم فقط لحظه اي ....

به دنيايي كه پوچ است و فاني.....

بگذاريم به جاي شك ، اعتماد در وجودمان رخنه كند

بياييم آنچه هستيم باشيم

خود خودت باش

بدون ريا و تزوير و تظاهر

چه از ما مي ماند در اين دنياي فاني

هيچ.............

جز خاطره اي شايد تلخ و شايد شيرين

روزي از اين ديار خواهيم رفت

خواهيم رفت

خواهيم رفت

مطمئن باش

پس خودت باش خود خودت........

بعضي از انسانها((كتاب لغت))انواع غلط هايند.

بعضي از انسانها لالايي هاي از ما بهترون را به خوبي مي دانند

ولي سعي مي كنند هيچ وقت خوابشان نبرد.

بعضي از انسانها فروشنده دوره گرد كالاي كلامند

بعضي از انسانها ميوه كال كمالند

آموخته ام كه :بايد شكر گذار باشيم كه خدا هر آنچه را كه مي طلبيم ،بهما نمي دهد.

هيچ كس دشمن تو نيست زيرا در برنامه الهي خواست خدا حمايت از توست.

ميرم خسته و افسرده و زار سوي منزلگه ويرانه خويش

به خدا ميبرم از شهر شما دل شوريده و ديوانه خويش

ميبرم تا در آن نقطه دور شستشويش دهم از رنگ گناه

شستشويش دهم از لكه عشق زين همه خواهش بيجا و تباه

ميبرم تا زتو دورش سازم ز تو اي جلوه اميد محال

ميبرم زنده به گورش سازم تا از اين پس نكند ياد وصال...

گفتي:آواز اين پرنده

مثل حضور مبهم تنهايي است

با دست خود گلوي قناري را از حجم استخواني تن كندم

گفتي : تنها

در خط استوايي هر سينه

روز ورود عشق چه رويايي است

با دست خود دريچه هر دل را

از چارچوب تنگ بدن كندم

گفتي ،دوباره گفتي:

اينجا چقدر بي تو تماشايي است

با دست خويش ،خود را در

لحظه شكوفه شدن كندم

بيخودي پرسه زديم صبحمان شب بشود

بيخودي حرص زديم سهم مان كم نشود

ما خدا را با خود سر دعوا برديم و قسم ها خورديم

ما به هم بد كرديم

ما به هم بد گفتيم

ما حقيقت ها را زير پا له كرديم

و چه حظي برديم كه زرنگي كرديم

روي هر حادثه اي حرفي از پول زديم

از شما مي پرسم ، ما كه را گول زديم؟؟؟؟

هوا باراني است ولي شيشه: چرا بخار نميگيري؟

نترس ،رفت ... ديگر اسمش را رويت نمي نويسم!